Het was 1937 toen Gaspard Fastré zijn eerste oven aanstak en daarmee ook een lange familietraditie in het leven riep. De liefde voor ons beroep is immers over de generaties heen doorgegeven aan kinderen en kleinkinderen. Daarom zijn wij geen gewone bakkers, wij zijn gepassioneerde vakidioten.

Vandaag de dag zijn de tijden natuurlijk nogal wat veranderd. Wat ooit modern was, is nu achterhaald; dat geldt ook voor de bakkerswereld. Dit betekent dat je als bakker continu moet investeren in de toekomst en je constant moet verdiepen in nieuwe technologieën en bereidingstechnieken. Simpel zou je denken, maar dat is het natuurlijk nooit. Als bakker moet je namelijk steeds tegelijkertijd voor- en achteruit kijken. Niet alles is vandaag immers beter dan in 1937. Desems bijvoorbeeld, die in moderne bakkerijen lange tijd als een voorbijgestreefd rijsmiddel werden beschouwd, maken tegenwoordig weer een heuse revival mee. Daar zijn we trouwens erg blij om. Eindelijk weer karakter in ons brood.

Het is niet altijd makkelijk om te balanceren tussen traditie en vooruitgang; het doel bestaat erin ze zo goed mogelijk te verzoenen. In onze bakkerij proberen we dat inzicht te verheffen tot kunst. We gaan bijzonder ver in het gebruik van de meest moderne productietechnieken, zonder uit het oog te verliezen wat een goed product nu eigenlijk goed maakt.

Onze kneders zijn bijvoorbeeld uitgerust met state-of-the-art computers, sensoren en beeldschermsturingen waar de eerste astronauten alleen maar van konden dromen. Tegelijkertijd dragen we veel zorg voor de traditionele aspecten van onze ambacht. Tijd is daar één van de belangrijkste van. Voor het vervaardigen van een simpel wit brood trekken we bijvoorbeeld 18 uur uit. En dat proef je.

Opa zou vandaag nog steeds met een goedkeurende glimlach door onze bakkerij wandelen.